Να σε κάνω μακαρόνια με κιμά...

Πάτησε πάνω στην εικόνα (Click on the photo)για να δεις ένα σχετικό βίντεο.

Στα πλαίσια του Ευρωπαϊκού Προγράμματος  ERASMUS+/ΚΑ 1- Μαθησιακή Κινητικότητα προσωπικού σχολικής εκπαίδευσης είχα τη δυνατότητα να υλοποιήσω μία δραστηριότητα επιτόπιας παρακολούθησης/παρατήρησης εργασίας (job shadowing)  στο σχολείο (Värgårdsskolan 4-6 Kinda kommun στη Σουηδία).

Όταν άκουγα ότι στο εξωτερικό το ωρολόγιο πρόγραμμα του σχολείου παρέχει και μάθημα μαγειρικής ήμουν λίγο σκεπτική. Όταν ο Διευθυντής του σχολείου μού είπε ότι θα ακολουθήσω την ΣΤ΄τάξη σε ένα τέτοιο μάθημα  ενθουσιάστηκα γιατί ήμουν πολύ περίεργη να δω  πως λειτουργεί.

         Οι δύο κυρίες που δίδασκαν το συγκεκριμένο μάθημα είχαν δικό τους γραφείο. Δίπλα υπήρχαν δύο όμοιες αίθουσες πλήρως εξοπλισμένες με ό,τι μπορεί να διαθέτει μία σύγχρονη κουζίνα. Πριν μπούμε στην αίθουσα κάθε μαθητής έδειχνε στη «δασκάλα» από το κινητό του τι είχε μαγειρέψει μόνο του την προηγούμενη εβδομάδα.

        Μπήκαμε μέσα και τα 14 παιδιά χωρίστηκαν σε 6 ομάδες, όσες ήταν και οι εστίες μαγειρέματος. Στην αρχή η δασκάλα τους έδειξε πώς να διπλώνουν μία χαρτοπετσέτα με δύο διαφορετικούς τρόπους. Στη συνέχεια όλα έπλυναν τα χέρια τους και έστρωσαν  τα τραπέζια τους. Έπειτα η κυρία τους ενημέρωσε ότι θα μαγειρέψουν μακαρόνια με κιμά και τους μίλησε σχετικά με τα ζυμαρικά (από τι φτιάχνονται, τι περιέχουν κ.τ.λ.). Τους έδειξε επίσης όλα τα υλικά, διάφορα μυρωδικά και μπαχαρικά που θα χρησιμοποιούσαν. Τους είπε να ανοίξουν το σχετικό εγχειρίδιο συνταγών που είχε κάθε μαθητής, να ακολουθήσουν τη συγκεκριμένη συνταγή και τους άφησε μόνους. Αυτοί κυριολεκτικά ήξεραν τι να κάνουν.
  

       Συνεργάστηκαν άψογα. Έκοψαν το κρεμμύδι, το τσιγάρισαν, έκαναν τον κιμά και έβρασαν τα μακαρόνια. Παράλληλα έστρωσαν το τραπέζι, έκοψαν τα λαχανικά και τα σέρβιραν, έπλυναν τα σκεύη που χρησιμοποίησαν, τα σκούπισαν, τα τοποθέτησαν στη θέση τους στα ντουλάπια, σέρβιραν το φαγητό, άναψαν κεριά και κάθισαν να απολαύσουν τον κόπο τους.

       Παρακολουθούσα με ανοιχτό το στόμα. Πρώτα από όλα γιατί υπήρχε τέτοια απίστευτη ησυχία και δεύτερον γιατί σκεφτόμουν ότι σε 50 λεπτά διδασκαλίας οι μαθητές μάθαιναν δεξιότητες που εδώ στην Ελλάδα προσπαθούμε να τις διδάξουμε μόνο θεωρητικά. Θα αναφέρω ένα μικρό παράδειγμα: διδάσκουμε στο μάθημα της Γλώσσας ότι για να δώσουμε οδηγίες χρησιμοποιούμε τους εξής τρόπους: οριστική Ενεστώτα (α πληθ, πρόσωπο), υποτακτική Ενεστώτα ή Αορίστου(β πληθ. πρόσωπο), ή προστακτική Ενεστώτα ή Αορίστου(β πληθ. πρόσωπο συνήθως). Οι μαθητές εκεί ακολουθούσαν τις οδηγίες βιωματικά εφαρμόζοντας τα βήματα της συνταγής.

    Επιπλέον αισθάνονταν ικανοποίηση συμμετέχοντας στη διαδικασία παρασκευής του φαγητού τους. Να σημειώσω δε, ότι σεβόμενοι τους μουσουλμάνους μαθητές υπήρχε κιμάς σόγιας κι όχι χοιρινός.

       Αυτό που γενικότερα αποκόμισα από την εκεί μου εμπειρία ήταν ότι το εκπαιδευτικό σύστημα στη Σουηδία προσπαθεί να δίνει συνεχώς πρωτοβουλίες στους μαθητές από πολύ μικρή ηλικία με σκοπό να κάνει μακροπρόθεσμα αυτόνομους και ανεξάρτητους ενήλικες. 

        Η διαφορά ανάμεσα στη γνώση που είναι συνδεδεμένη με τη ζωή είναι ότι ο μαθητής «κόβει το κρεμμύδι».