Σουηδικά βιβλία με ελληνικό περιεχόμενο...

Πατήστε πάνω στην εικόνα (Click on the photo) για να δείτε ένα μικρό δείγμα των σχολικών βιβλίων στη Σουηδία.

Στα πλαίσια του Ευρωπαϊκού Προγράμματος  ERASMUS+/ΚΑ 1- Μαθησιακή Κινητικότητα προσωπικού σχολικής εκπαίδευσης με φορέα στην Ελλάδα το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών (ΙΚΥ) είχα τη δυνατότητα να υλοποιήσω μία δραστηριότητα επιτόπιας παρακολούθησης/παρατήρησης εργασίας (job shadowing)  στο σχολείο (Värgårdsskolan 4-6 Kinda kommun στη Σουηδία).

Κάθε μέρα παρακολουθούσα τα μαθήματα μιας τάξης. Το σχολείο είχε μόνο τη Δ΄, την Ε΄ και τη ΣΤ΄ τάξη του Δημοτικού. Πολλά πράγματα μου έκαναν εντύπωση (Για μερικά έχω γράψει ήδη σε μερικά άρθρα μου.) Σε αυτό το άρθρο θέλω να εστιάσω στα διδακτικά βιβλία. 

Θα ξεκινήσω από αυτό που με έκανε περήφανη... Την πρώτη μέρα η Μαρία, η δασκάλα της Ε΄, διαπραγματεύτηκε τον μύθο του Ορφέα και της Ευρυδίκης. (Και Ελληνίδα και Θρακιώτισσα, τόπο καταγωγής του Ορφέα, του διασημότερου μουσικού της αρχαίας Ελλάδας, τι καλύτερο καλωσόρισμα θα μπορούσα να περιμένω). Τις επόμενες μέρες ξεφύλλισα σχεδόν όλα τα βιβλία αυτών των τάξεων. Δεν μπορώ να περιγράψω τη χαρά μου όταν συνεχώς έβλεπα αναφορές στην Ελλάδα. Στα Μαθηματικά είχαν ένα ξεχωριστό κεφάλαιο για τον Πυθαγόρα, τη Σάμο, το Καρλόβασι, το Ευπαλίνειο όρυγμα ενώ κάπου αλλού μία εκτεταμένη αναφορά για τον Αριστοτέλη.

Στα βιβλία των Μαθηματικών, όπως μου εξήγησε ένας δάσκαλος, είχαν τέσσερις διαφορετικές ομάδες ασκήσεων διαβαθμισμένης δυσκολίας. Ο εκπαιδευτικός συμβούλευε τους μαθητές του αν έπρεπε να κάνουν τις εύκολες ασκήσεις και να συνεχίσουν με τις δύσκολες ή να λύσουν τις πιο εύκολες χωρίς να κάνουν τις πιο δύσκολες ή να λύσουν απλά τις πιο δύσκολες παραλείποντας τις εύκολες. Με αυτό τον τρόπο πραγματικά κάθε μαθητής έκανε εξάσκηση. Επίσης, ακόμα και οι μαθητές με το ίδιο γνωστικό επίπεδο βρίσκονταν σε διαφορετική σελίδα, διότι προχωρούσαν με το δικό τους ρυθμό. Οι μαθητές έλυναν μόνοι τους τις ασκήσεις κι έπειτα έπαιρναν τα βοηθήματα που βρίσκονταν στη βιβλιοθήκη της κάθε τάξης και έλεγχαν αν τις έκαναν σωστά. Φυσικά ο δάσκαλος βρισκόταν εκεί για να βοηθήσει τα παιδιά του, αν του το ζητούσαν. Γενικότερα τα βιβλία τους ήταν μικρά, με ωραία εικονογράφηση και όχι τόσο πυκνογραμμένα. 

Στο ίδιο πνεύμα ήταν και τα βιβλία της Γλώσσας. Μια μέρα ενώ παρακολουθούσα το μάθημα έβλεπα ότι κάποιοι μαθητές έβγαιναν από την αίθουσα και μετά από δέκα λεπτά επέστρεφαν και έλεγαν σε κάποιον άλλο μαθητή να βγει έξω. Παραξενεύτηκα αλλά μετά από λίγο ήρθε και η δική μου σειρά. Μία δασκάλα με κάλεσε έξω σε μία μικρή βοηθητική αίθουσα και μου εξήγησε τη διαδικασία αξιολόγησης των Σουηδών μαθητών. Μου είπε ότι αρχικά μιλούνε με τον μαθητή και τον ρωτάνε εάν είναι ευχαριστημένος με την απόδοσή του. Έπειτα καλούνε τον κηδεμόνα του και τον ενημερώνουν. Άξιο λόγου ότι αρχικά μιλάνε για τις κοινωνικές δεξιότητες που έχει και αναπτύσσει ο μαθητής στο σχολείο, δίνοντας βαρύτητα στις σχέσεις του με τους συμμαθητές του, τους εκπαιδευτικούς, την υπευθυνότητά του κτλ. Στη συνέχεια έχοντας μία φωτοτυπία με όλα τα μαθήματα σημειώνουν με μία κλίμακα (καλή, πολύ καλή, άριστη) την επίδοση του μαθητή.