Land Art

Την Τετάρτη 23/11/2016 συγκεντρώθηκαν οι μαθητές και των δύο τμημάτων στην αίθουσα και αφού προηγήθηκε μια συζήτηση σχετικά με Land Art (τι σημαίνει, τι περιμένουν να είναι )είδαν ένα σχετικό βίντεο με εικόνες  Land Art. Στη συνέχεια τους μοιράσαμε ένα φυλλάδιο με το δεκάλογο του καλού ανιχνευτή. Το μελέτησαν  και αφού δόθηκαν οι απαραίτητες διευκρινήσεις, χωρίστηκαν σε ομάδες και   ξεκινήσαμε για το κοντινό μας αλσύλλιο. Εκεί περιηγηθήκαμε μέσα στο αλσύλλιο και η κάθε ομάδα, αφού προμηθεύτηκε μια σακούλα, άρχισε να συλλέγει αντικείμενα μέσα από το δασάκι. Επιστρέψαμε στο σχολείο και η κάθε ομάδα δημιούργησε Land Art. Στη συνέχεια επισκέφτηκε η κάθε ομάδα τις υπόλοιπες για να δει τα έργα των άλλων. Βγάλαμε φωτογραφίες, τις εκτυπώσαμε και αναρτήθηκαν στη γωνιά των τάξης.

 

Την Τετάρτη 23/11/2016 συγκεντρώθηκαν οι μαθητές και των δύο τμημάτων στην αίθουσα και αφού προηγήθηκε μια συζήτηση σχετικά με Land Art (τι σημαίνει, τι περιμένουν να είναι )είδαν ένα σχετικό βίντεο με εικόνες  Land Art. Στη συνέχεια τους μοιράσαμε ένα φυλλάδιο με το δεκάλογο του καλού ανιχνευτή. Το μελέτησαν  και αφού δόθηκαν οι απαραίτητες διευκρινήσεις, χωρίστηκαν σε ομάδες και   ξεκινήσαμε για το κοντινό μας αλσύλλιο. Εκεί περιηγηθήκαμε μέσα στο αλσύλλιο και η κάθε ομάδα, αφού προμηθεύτηκε μια σακούλα, άρχισε να συλλέγει αντικείμενα μέσα από το δασάκι. Επιστρέψαμε στο σχολείο και η κάθε ομάδα δημιούργησε Land Art. Στη συνέχεια επισκέφτηκε η κάθε ομάδα τις υπόλοιπες για να δει τα έργα των άλλων. Βγάλαμε φωτογραφίες, τις εκτυπώσαμε και αναρτήθηκαν στη γωνιά των τάξης.

 

Εξόρμηση στο παρακείμενο αλσύλλιο

Την Τετάρτη 16 Νοεμβρίου ξαναπήγαμε στο παρακείμενο αλσύλλιο και παίξαμε παιχνίδια ενίσχυσης της ομάδας.

1.Παίξαμε ένα παιχνίδι μνήμης, την «Κουρτίνα». Κάναμε έναν κύκλο και ο καθένας μας έλεγε μία λέξη με συναισθήματα που του προκαλούσε το περιβάλλον. Στη συνέχεια δύο άτομα κρατούσαν στο κέντρο ένα ύφασμα και η κυρία Δήμητρα καλούσε και από τις δύο πλευρές από έναν μαθητή. Όταν έπεφτε το ύφασμα έπρεπε οι μαθητές να πουν την λέξη που είχε πει ο άλλος. (Δεν είχε μεγάλη επιτυχία γιατί ο χρόνος αναμονής ήταν μεγάλος, τα παιδιά δε πρόσεχαν τις λέξεις που είχαν πει οι άλλοι μαθητές και έτσι ενώ ήταν ένα πολύ ωραίο παιχνίδι δεν απέδωσε όσο θα θέλαμε. Έπρεπε να χωρίσουμε τους μαθητές σε δύο μικρότερες ομάδες ώστε να είναι πιο εύκολο να ανακαλέσουν τις λέξεις των άλλων και να μην περιμένουν τόσο πολύ να έρθει η σειρά τους)

2. Παίξαμε ένα παιχνίδι παρατήρησης, τον «Φωτογράφο και τη Φωτογραφική Μηχανή». Χωρίστηκαν τα παιδιά σε ζευγάρια και ο ένας έκλεινε τα μάτια του και ο άλλος τον οδηγούσε σε 3 σημεία. Εκεί άνοιγε η φωτογραφική μηχανή τα μάτια της και εστίαζε σε ένα σημείο σαν να έβγαζε φωτογραφία. Στο τέλος έπρεπε  η φωτογραφική μηχανή να αναζητήσει τα σημεία τα οποία φωτογράφησε. (Αυτό το παιχνίδι είχε επιτυχία και το ευχαριστήθηκαν τα παιδιά. Στην ολομέλεια πολλά παιδιά έκαναν επιτυχή σχόλια για τον τρόπο που μπόρεσαν και βρήκαν ξανά τα σημεία που φωτογράφησαν, όπως αν έπεφτε ο ήλιος πάνω τους, μια λακκούβα στο έδαφος, ένας κορμός κ.α )

3) Παίξαμε ένα παιχνίδι φαντασίας, «Αν δεν ήμουν αυτό που είμαι τι θα μπορούσα να είμαι». Πήραμε ένα ξύλο και οι μαθητές φαντάστηκαν ότι μπορούν να είναι κάτι άλλο και δραματοποίησαν μια σκηνή. Οι άλλοι προσπάθησαν να φανταστούν τι είναι αυτό που δραματοποιούσε ο καθένας.

 

Την Τετάρτη 16 Νοεμβρίου ξαναπήγαμε στο παρακείμενο αλσύλλιο και παίξαμε παιχνίδια ενίσχυσης της ομάδας.

1.Παίξαμε ένα παιχνίδι μνήμης, την «Κουρτίνα». Κάναμε έναν κύκλο και ο καθένας μας έλεγε μία λέξη με συναισθήματα που του προκαλούσε το περιβάλλον. Στη συνέχεια δύο άτομα κρατούσαν στο κέντρο ένα ύφασμα και η κυρία Δήμητρα καλούσε και από τις δύο πλευρές από έναν μαθητή. Όταν έπεφτε το ύφασμα έπρεπε οι μαθητές να πουν την λέξη που είχε πει ο άλλος. (Δεν είχε μεγάλη επιτυχία γιατί ο χρόνος αναμονής ήταν μεγάλος, τα παιδιά δε πρόσεχαν τις λέξεις που είχαν πει οι άλλοι μαθητές και έτσι ενώ ήταν ένα πολύ ωραίο παιχνίδι δεν απέδωσε όσο θα θέλαμε. Έπρεπε να χωρίσουμε τους μαθητές σε δύο μικρότερες ομάδες ώστε να είναι πιο εύκολο να ανακαλέσουν τις λέξεις των άλλων και να μην περιμένουν τόσο πολύ να έρθει η σειρά τους)

2. Παίξαμε ένα παιχνίδι παρατήρησης, τον «Φωτογράφο και τη Φωτογραφική Μηχανή». Χωρίστηκαν τα παιδιά σε ζευγάρια και ο ένας έκλεινε τα μάτια του και ο άλλος τον οδηγούσε σε 3 σημεία. Εκεί άνοιγε η φωτογραφική μηχανή τα μάτια της και εστίαζε σε ένα σημείο σαν να έβγαζε φωτογραφία. Στο τέλος έπρεπε  η φωτογραφική μηχανή να αναζητήσει τα σημεία τα οποία φωτογράφησε. (Αυτό το παιχνίδι είχε επιτυχία και το ευχαριστήθηκαν τα παιδιά. Στην ολομέλεια πολλά παιδιά έκαναν επιτυχή σχόλια για τον τρόπο που μπόρεσαν και βρήκαν ξανά τα σημεία που φωτογράφησαν, όπως αν έπεφτε ο ήλιος πάνω τους, μια λακκούβα στο έδαφος, ένας κορμός κ.α )

3) Παίξαμε ένα παιχνίδι φαντασίας, «Αν δεν ήμουν αυτό που είμαι τι θα μπορούσα να είμαι». Πήραμε ένα ξύλο και οι μαθητές φαντάστηκαν ότι μπορούν να είναι κάτι άλλο και δραματοποίησαν μια σκηνή. Οι άλλοι προσπάθησαν να φανταστούν τι είναι αυτό που δραματοποιούσε ο καθένας.

 

Τεχνική Ημερίδα Εγκεκριμένων Σχεδίων Κινητικότητας Σχολικής Εκπαίδευσης ΚΑ1 2016

Στις 4/11/2016 πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα μία Τεχνική Ημερίδα Εγκεκριμένων Σχεδίων Κινητικότητας Σχολικής Εκπαίδευσης ΚΑ1 2016.

Ήταν ενδιαφέρουσα διότι μου λύθηκαν αρκετές απορίες σχετικά με διαδικαστικά ζητήματα του προγράμματος (μου δημιουργήθηκαν βέβαια άλλες τόσες). Το ευτύχημα ήταν ότι γνώρισα εκπαιδευτικούς από όλη την Ελλάδα που είχαν ολοκληρώσει κάποια δικά τους προγράμματα και έχοντας την εμπειρία ήταν πρόθυμοι να συνδράμουν σε οποιαδήποτε βοήθεια τους ζήτησα. Τους ευχαριστώ προσωπικά για αυτό. Μου άρεσε που γνώρισα και προσωπικά τη Μέντορά μας από το ΙΚΥ, την κυρία Πουλιδάκη, η οποία ήταν και είναι πάντα πρόθυμη, ευγενική και μας έχει βοηθήσει απεριόριστα από την πρώτη στιγμή που εγκρίθηκε το πρόγραμμά μας. Είναι ωραίο να αισθάνεσαι ότι δεν κάνεις «χαζές ερωτήσεις» και ότι κάποιος όχι μόνο σου εξηγεί πρωτόγνωρες για σένα διαδικασίες, αλλά είναι και ενθαρρυντικός μαζί σου.

Στις 4/11/2016 πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα μία Τεχνική Ημερίδα Εγκεκριμένων Σχεδίων Κινητικότητας Σχολικής Εκπαίδευσης ΚΑ1 2016.

Ήταν ενδιαφέρουσα διότι μου λύθηκαν αρκετές απορίες σχετικά με διαδικαστικά ζητήματα του προγράμματος (μου δημιουργήθηκαν βέβαια άλλες τόσες). Το ευτύχημα ήταν ότι γνώρισα εκπαιδευτικούς από όλη την Ελλάδα που είχαν ολοκληρώσει κάποια δικά τους προγράμματα και έχοντας την εμπειρία ήταν πρόθυμοι να συνδράμουν σε οποιαδήποτε βοήθεια τους ζήτησα. Τους ευχαριστώ προσωπικά για αυτό. Μου άρεσε που γνώρισα και προσωπικά τη Μέντορά μας από το ΙΚΥ, την κυρία Πουλιδάκη, η οποία ήταν και είναι πάντα πρόθυμη, ευγενική και μας έχει βοηθήσει απεριόριστα από την πρώτη στιγμή που εγκρίθηκε το πρόγραμμά μας. Είναι ωραίο να αισθάνεσαι ότι δεν κάνεις «χαζές ερωτήσεις» και ότι κάποιος όχι μόνο σου εξηγεί πρωτόγνωρες για σένα διαδικασίες, αλλά είναι και ενθαρρυντικός μαζί σου.