Εξόρμηση στο παρακείμενο αλσύλλιο

Την Τετάρτη 16 Νοεμβρίου ξαναπήγαμε στο παρακείμενο αλσύλλιο και παίξαμε παιχνίδια ενίσχυσης της ομάδας.

1.Παίξαμε ένα παιχνίδι μνήμης, την «Κουρτίνα». Κάναμε έναν κύκλο και ο καθένας μας έλεγε μία λέξη με συναισθήματα που του προκαλούσε το περιβάλλον. Στη συνέχεια δύο άτομα κρατούσαν στο κέντρο ένα ύφασμα και η κυρία Δήμητρα καλούσε και από τις δύο πλευρές από έναν μαθητή. Όταν έπεφτε το ύφασμα έπρεπε οι μαθητές να πουν την λέξη που είχε πει ο άλλος. (Δεν είχε μεγάλη επιτυχία γιατί ο χρόνος αναμονής ήταν μεγάλος, τα παιδιά δε πρόσεχαν τις λέξεις που είχαν πει οι άλλοι μαθητές και έτσι ενώ ήταν ένα πολύ ωραίο παιχνίδι δεν απέδωσε όσο θα θέλαμε. Έπρεπε να χωρίσουμε τους μαθητές σε δύο μικρότερες ομάδες ώστε να είναι πιο εύκολο να ανακαλέσουν τις λέξεις των άλλων και να μην περιμένουν τόσο πολύ να έρθει η σειρά τους)

2. Παίξαμε ένα παιχνίδι παρατήρησης, τον «Φωτογράφο και τη Φωτογραφική Μηχανή». Χωρίστηκαν τα παιδιά σε ζευγάρια και ο ένας έκλεινε τα μάτια του και ο άλλος τον οδηγούσε σε 3 σημεία. Εκεί άνοιγε η φωτογραφική μηχανή τα μάτια της και εστίαζε σε ένα σημείο σαν να έβγαζε φωτογραφία. Στο τέλος έπρεπε  η φωτογραφική μηχανή να αναζητήσει τα σημεία τα οποία φωτογράφησε. (Αυτό το παιχνίδι είχε επιτυχία και το ευχαριστήθηκαν τα παιδιά. Στην ολομέλεια πολλά παιδιά έκαναν επιτυχή σχόλια για τον τρόπο που μπόρεσαν και βρήκαν ξανά τα σημεία που φωτογράφησαν, όπως αν έπεφτε ο ήλιος πάνω τους, μια λακκούβα στο έδαφος, ένας κορμός κ.α )

3) Παίξαμε ένα παιχνίδι φαντασίας, «Αν δεν ήμουν αυτό που είμαι τι θα μπορούσα να είμαι». Πήραμε ένα ξύλο και οι μαθητές φαντάστηκαν ότι μπορούν να είναι κάτι άλλο και δραματοποίησαν μια σκηνή. Οι άλλοι προσπάθησαν να φανταστούν τι είναι αυτό που δραματοποιούσε ο καθένας.