Την αναβίωση του εθίμου της
"Περπερούνας" πραγματοποίησαν οι μαθητές και οι μαθήτριες του Β’2
τμήματος του Δημοτικού Σχολείου Διομήδειας.
Η Περπερούνα είναι ένα πανελλήνιο και
πανάρχαιο έθιμο για την αναβροχιά. Όταν δεν έβρεχε σε διάφορες περιοχές της
χώρας μας και κινδύνευαν να χαθούν οι σοδειές από την ξηρασία, οι
κάτοικοι ή θα πήγαιναν στην εκκλησία να κάνουν παράκληση ή θα έκαναν μια «Περπερούνα».
Το
έθιμο Περπερούνα στην Θράκη είναι πολύ παλιό και τόσο καλά ριζωμένο στην
πλούσια παράδοσή μας που αντέχει μέχρι και σήμερα.
Διαλέγανε
λοιπόν ένα κοριτσάκι και το έντυναν με ένα φόρεμα στολισμένο με λουλούδια και
πρασινάδα… για να πρασινίσει ο τόπος σαν την Περπερούνα.
Έπειτα
γυρνούσαν στα σπίτια του χωριού και τραγουδούσαν:
Περπερούνα περπατεί, το Θεό παρακαλεί
για να βρέξει μια βροχή, μια βροχή μια σιγανή.
Θεέ μου βρέξε μια βροχή, μια βροχή μια σιγανή,
μια βροχή μια σιγανή, μια βροχή καλή βροχή.
Μια βροχή καλή βροχή κι άλλη μια καλύτερη
για να γίνουν τα σιτάρια και της γης τα χορταράκια.
Να φυτρώσουν και ν’ ανθίσουν και τον κόσμο να πλουτίσουν
τα σιτάρια, τα μπαμπάκια και τα δροσερά χορτάρια.
Μπάρες, μπάρες το νερό και το γέννημα σωρό.
Μπάρες, μπάρες τα νερά μπάρες, μπάρες τα κρασιά.
Σε
κάθε σπίτι που έφταναν, έβγαινε η νοικοκυρά και έβρεχε τα χόρτα της Περπερούνας.
Τότε το κορίτσι τιναζόταν και έπεφταν οι σταγόνες στο έδαφος όπως η βροχή. Όπως
λοιπόν έβρεχαν την καταπράσινη Περπερούνα, έτσι να έβρεχε και ο Θεός και
να πρασινίσει η γη. Πριν φύγουν η κάθε νοικοκυρά τους έδινε κεράσματα ή
χρήματα για το καλό και αυτοί τους εύχονταν «Καλή βροχή, να δώσει ο Θεός».
Οι μαθητές του τμήματος ζωγράφισαν την Περπερούνα και έφτιαξαν ένα κολάζ...
Τα
παιδιά αναβιώνοντας παλιά ήθη και έθιμα της χώρας μας
έρχονται σε επαφή με την πολιτιστική μας κληρονομιά και μαθαίνουν γι' αυτή με
αποτέλεσμα να περνάει από γενιά σε γενιά και να μη χάνεται ποτέ.
Την αναβίωση του εθίμου της
"Περπερούνας" πραγματοποίησαν οι μαθητές και οι μαθήτριες του Β’2
τμήματος του Δημοτικού Σχολείου Διομήδειας.
Η Περπερούνα είναι ένα πανελλήνιο και
πανάρχαιο έθιμο για την αναβροχιά. Όταν δεν έβρεχε σε διάφορες περιοχές της
χώρας μας και κινδύνευαν να χαθούν οι σοδειές από την ξηρασία, οι
κάτοικοι ή θα πήγαιναν στην εκκλησία να κάνουν παράκληση ή θα έκαναν μια «Περπερούνα».
Το
έθιμο Περπερούνα στην Θράκη είναι πολύ παλιό και τόσο καλά ριζωμένο στην
πλούσια παράδοσή μας που αντέχει μέχρι και σήμερα.
Διαλέγανε
λοιπόν ένα κοριτσάκι και το έντυναν με ένα φόρεμα στολισμένο με λουλούδια και
πρασινάδα… για να πρασινίσει ο τόπος σαν την Περπερούνα.
Έπειτα
γυρνούσαν στα σπίτια του χωριού και τραγουδούσαν:
Περπερούνα περπατεί, το Θεό παρακαλεί
για να βρέξει μια βροχή, μια βροχή μια σιγανή.
Θεέ μου βρέξε μια βροχή, μια βροχή μια σιγανή,
μια βροχή μια σιγανή, μια βροχή καλή βροχή.
Μια βροχή καλή βροχή κι άλλη μια καλύτερη
για να γίνουν τα σιτάρια και της γης τα χορταράκια.
Να φυτρώσουν και ν’ ανθίσουν και τον κόσμο να πλουτίσουν
τα σιτάρια, τα μπαμπάκια και τα δροσερά χορτάρια.
Μπάρες, μπάρες το νερό και το γέννημα σωρό.
Μπάρες, μπάρες τα νερά μπάρες, μπάρες τα κρασιά.
Σε
κάθε σπίτι που έφταναν, έβγαινε η νοικοκυρά και έβρεχε τα χόρτα της Περπερούνας.
Τότε το κορίτσι τιναζόταν και έπεφταν οι σταγόνες στο έδαφος όπως η βροχή. Όπως
λοιπόν έβρεχαν την καταπράσινη Περπερούνα, έτσι να έβρεχε και ο Θεός και
να πρασινίσει η γη. Πριν φύγουν η κάθε νοικοκυρά τους έδινε κεράσματα ή
χρήματα για το καλό και αυτοί τους εύχονταν «Καλή βροχή, να δώσει ο Θεός».
Οι μαθητές του τμήματος ζωγράφισαν την Περπερούνα και έφτιαξαν ένα κολάζ...
Τα
παιδιά αναβιώνοντας παλιά ήθη και έθιμα της χώρας μας
έρχονται σε επαφή με την πολιτιστική μας κληρονομιά και μαθαίνουν γι' αυτή με
αποτέλεσμα να περνάει από γενιά σε γενιά και να μη χάνεται ποτέ.