Ο φτερωτός κόσμος της λίμνης Βιστωνίδας

 

 Τις πρώτες μέρες του Νοέμβρη, την πιο όμορφη εποχή του χρόνου, η Ε΄τάξη του Δ.Σχ. Διομήδειας, επισκέφθηκε την λίμνη Βιστωνίδα, το φυσικό σύνορο ανάμεσα στους νομούς Ξάνθης και Ροδόπης.

Πριν την εξόρμηση στο πεδίο, έγινε μια παρουσίαση – ενημέρωση από τον δάσκαλο της τάξης, Παναγιώτη Ντούμα, αναφορικά με την λίμνη και τα ιδιαίτερα ενδιαφέροντα (χαρακτηριστικά) που την κάνουν σημαντική.

 Η λίμνη είναι ένας σημαντικός υγροβιότοπος που προστατεύεται από την σύμβαση Ramsar , Natura 2000. Είναι η 4^η μεγαλύτερη λίμνη ,έκτασης 45τ.χμ.

Περιβάλλεται από καλαμιώνες (phragmites), έχει ζώνες αλμυρικίων (tamarix sp), παραποτάμια δάση και λίμνες με γλυκό νερό και υγρά λιβάδια.

 Μεγάλος πληθυσμός πουλιών, σπάνιων και μεταναστευτικών ταξιδεύουν από διαφορετικά μέρη και συναντιούνται στην λίμνη. Έχουν καταγραφεί 227 είδη πουλιών ,όπως λαγγόνα, νανόχηνα, κεφαλούδι.

 Πρώτος προορισμός ήταν ο Άγιος Νικόλαος, σημαντικό μνημείο (μετόχι Μ.Βατοπεδίου) που χτίστηκε το 1904. Το σημείο παρατήρησης ήταν ιδανικό μιας και αυτή την εποχή ήδη έχουν έρθει φλαμίνγκο από την Αφρική και πελεκάνοι από τις Πρέσπες. Σημαντικό επίσης είναι το γεγονός ότι στην περιοχή παρατηρείται μεγάλη ποικιλία πουλιών, αφού στο ίδιο καρέ του τηλεσκοπίου, στο επόμενο σημείο παρατήρησης πηγαίνοντας προς τις ιχθιοκαλλιέργειες, εντοπίσαμε ταυτόχρονα κορμοράνους πάνω στις πέτρες που στέγνωναν τα φτερά τους, ερωδιούς (σταχτοτσικνιάδες) στα λιβάδια ,πελεκάνους να κολυμπούν αμέριμνοι και ένα μεγάλο κοπάδι να λιάζεται στην ανατολική πλευρά τις λίμνης, πρασινοκέφαλες πάπιες, φαλαρίνες,  ροζ φλαμίνγκο να στηρίζονται στο ένα πόδι και να κοιμούνται με τον λαιμό τους τυλιγμένο και από πάνω μας να περνάει σμήνος από  μαυροπούλια και να κάνουν περίτεχνους σχηματισμούς, καλαμοκανάδες ,πελεκάνοι που πέρναγαν πάνω από τα κεφάλια μας αλλάζοντας  θέση.

 Κλείνοντας την περιήγησή  μας βρεθήκαμε μέσα στο χωριό Πόρτο Λάγος, στο αλσάκι, απέναντι από το λιμάνι, όπου φωλάζουν οι λευκοτσικνιάδες, και παίξαμε ένα παιχνίδι.

 <<Δες και πες>>:Τα παιδιά χωρίστηκαν σε δύο ομάδες, μια ομάδα εκπροσωπούσε την χλωρίδα και η άλλη την πανίδα. Το κάθε παιδί είχε στην πλάτη του καρφιτσωμένη μια καρτέλα με ένα αντιπροσωπευτικό φυτό ή πτηνό της περιοχής. Ορίστηκαν και δύο σημειωτές, ένας για κάθε ομάδα. Σκοπός του παιχνιδιού ήταν οι παίχτες να καταφέρουν να δούν και να μεταφέρουν στον σημειωτή το όνομα που ήταν καρφιτσωμένο στην πλάτη των παιδιών της αντίπαλης ομάδας.(φωτο) Το παιχνίδι ολοκληρώθηκε με την ομάδα της χλωρίδας να κερδίζει. Τα άλλα δύο παιχνίδια παίχτηκαν στην αυλή του σχολείου, λόγω περιορισμένου χρόνου.

Παιχνίδι μνήμης: Φτιάχνουμε ένα μεγάλο κύκλο, και το κάθε παιδί λέει το καινούργιο του όνομα και το όνομα του παιδιού πριν από αυτό. Ολοκληρώνεται, όταν το τελευταίο παιδί απαριθμήσει τα ονόματα όλων των παιδιών.(φωτο)

Κουρτίνα: Τα παιδιά χωρίζονται τυχαία σε δύο ισάριθμες ομάδες, και ανάμεσά τους ανοίγει μια κουρτίνα. Ένα παιδί από κάθε ομάδα πλησιάζει την κουρτίνα. Κάθε φορά που η κουρτίνα κατεβαίνει θα πρέπει ο παίχτης  να αποκαλύψει το όνομα του απέναντι. Αν το καταφέρει, κερδίζει τον αντίπαλο, ο οποίος πηγαίνει στην άλλη ομάδα. Ποια ομάδα θα κερδίσει τους περισσότερους παίχτες;(Φωτο)

 

Η επιστροφή στο σχολείο σφραγίστηκε με έναν ενθουσιασμό από την αποκάλυψη της λίμνης, η οποία μας εντυπωσίασε με τις ομορφιές της, πρωτόγνωρες για τους περισσότερους και με μια λαχτάρα αυτό το ταξίδι του νερού να μας δώσει την ευκαιρία να γνωρίσουμε και τα υπόλοιπα υγρά στοιχεία αυτού του τόπου.