Κάλαντα του Λαζάρου

Είμαι πολύ χαρούμενη που και φέτος μπόρεσα με τα παιδάκια μου να πούμε τα κάλαντα του Λαζάρου. Αφού κάναμε την κούκλα-Λάζαρο, ένα σταυρό, ένα πασχαλινό αυγό και δύο καλαθάκια (ένα κοτοπουλάκι και ένα λαγουδάκι) για να μαζέψουμε ό,τι θα μας προσφέρουν οι συνάδελφοι, ξεχυθήκαμε στις τάξεις για τα κάλαντα. Σκάσαμε στο γλυκό, γιατί όλοι οι συνάδελφοι ήταν γενναιόδωροι με τις καραμέλες και τα σοκολατένια αυγά. Ευτυχώς δεν είχαμε καβγάδες για το ποιος θα κρατήσει τι. Ευχαριστώ πολύ την εκπαιδευτικό της Μουσικής, κ. Βίκυ Μπλέτσα για την πολύτιμη βοήθειά της. 

 Να σας τα πούμε;

 – Πού ’σαι Λάζαρε, πού είναι η φωνή σου
που σε γύρευε η μάνα κι η αδερφή σου.

– Ήμουνα στη γη, στη γη βαθιά χωμένος
κι από τους εχθρούς, εχθρούς βαλαντωμένος.

Βάγια, βάγια των βαγιών,
τρώνε ψάρια, τον κολιόν
και την άλλη Κυριακή,
ψήνουν το παχύ αρνί. (2)

 Και του χρόνου με υγεία.

Δείτε εδώ ένα μικρό βιντεάκι.